فهرست مطالب
خانواده اصلیترین مبنای هر جامعهای است. سلامت یا عدم سلامت یک اجتماع به بنیان خانوادههای آن جامعه وابسته است. اگر در جامعهای جوهرهی خانواده شاد و سالم بنا شده باشد و افراد از زندگی خانوادگی خود رضایت داشته باشند، در آن جامعه سطح آرامش و رضایت از زندگی بالاتر خواهد بود. بنابراین به دلیل اهمیت نقش خانوادهها هم در جامعه و هم در تربیت فرزندان لازم است تا به شکل جدی برای داشتن خانواده شاد اطلاعات کسب کرده و در این جهت تلاش کنیم.
مشکلات موجود در خانوادهها هم به همسران (والدین) و هم به کودکان ضرر میرساند. در نتیجه حضور افرادی که خانوادهای غیرشاد دارند در جامعه، آسیبرسان خواهد بود. همهی ما به عنوان والد به دنبال تربیت یک کودک سالم هستیم و اگر هدف ما داشتن یک کودک سالم و خوشحال است باید به سلامت بستر خانواده و شاد بودن محیط آن اهمیت دهیم. یادمان نرود که یک جامعهی سالم در بستر حضور خانوادهای سالم ایجاد میشود و بنای پرورش یک جامعهی شاد و سالم، داشتن یک خانوادهی شاد و سالم خواهد بود. در این مقاله با هم به بررسی روشهای داشتن خانواده شاد خواهیم پرداخت که در نتیجه آن بتوانیم کودکانی شاد و موفقتری داشته باشیم. پس با نورولند همراه باشید تا روشهای داشتن یک خانواده شاد را بررسی کنیم. لازم به ذکر است که این روشها برگرفته از مقالات وبسایت familylives میباشند.
راهکارهای داشتن خانواده شاد
در ویدئوی زیر به چند تا از مهمترین این راهکارها اشاره کردهایم که پیشنهاد میکنیم حتما آن را مشاهده کنید. اما اگر تمایلی به دیدن ویدئو ندارید؛ مطالب زیر را بخوانید و حتما به صفحه اینستاگرام نورولند سری بزنید تا بتوانید هر روزه راهکاری مفید تربیت کودک سالم و باهوش را دریافت کنید.
1. تعادل بین کار و زندگی خانوادگی
ایجاد تعادل بین کار و زندگی کار آسانی نیست، اما در صورت مدیریت صحیح و تفکیک این دو، میتوانید تاثیر آن را در بهبود روابط خانوادگیتان مشاهده کنید. نداشتن ساعات کاری مشخص و بر دوش کشیدن مسئولیتهای شغلی زیاد، موجب به هم خوردن تعادل کار و خانه و روابط شما خواهد شد. در نتیجه نیاز است تا زمان خود را مدیریت کنید و زمانی برای کار، وقت گذراندن با همسر، وقت گذراندن با فرزندان، استراحت، تفریح و حتی کارهای شخصی در نظر بگیرید.
2. خود مراقبتی
والدین (به خصوص مادران) اغلب تمام وقت خود را صرف مراقبت از سایر اعضای خانواده میکنند و خود را فراموش میکنند. اگر مراقب خود نباشید، ممکن است در نهایت احساس ناراحتی و سرخوردگی کنید و در نتیجه نمیتوانید از فرزندان و همسر خود هم حمایت لازم را انجام دهید. بنابراین لازم است که احساسات و نیازهای خود را نادیده نگیرید و به آنها توجه کنید. این خودخواهانه نیست که هر چند وقت یکبار خودتان را لوس کنید! لزومی ندارد که برای این کار هزینهی زیادی صرف کنید. کافیست کمی زمان برای انجام کاری که دوستدارید انجام دهید، در نظر بگیرید. حتی اگر چند دقیقه در روز به خود بپردازید متوجه تاثیر مثبت آن هم در روحیه خود و هم در کیفیت ارتباطی که با دیگر اعضای خانواده خواهید داشت؛ میشوید.
3. نظم و قانونمندی
هر خانهای نیازمند داشتن قوانین خاص خود است. این قوانین تنها برای کودکان وضع نمیشوند و والدین نیز باید قوانین زندگی خانوادگی را رعایت کنند. در مورد فرزندانتان، بهتر است به جای اینکه به تنبیه آنها فکر کنید،از قانونهای ساده به عنوان راهی برای آموزش به فرزندان خود استفاده کنید. تا به آنها بیاموزید که چگونه نیازهای خود را بدون آزار یا توهین به کسی برآورده کنند.
قطعا شما هم ممکن است عصبانی شوید، ولی قوانین میتوانند به حفظ آرامش کمک کند و به فرزندتان بیاموزند که چگونه میتوان احساسات بد را به درستی بیان کرد، کجای کار او اشتباه بوده. وضع کردن قوانین و رعایت آنها در خانه، هم راه مثبتتر و سازندهتری برای یاد دادن خوب و بد به کودکان است؛ و هم به جاری شدن آرامش در خانوادهی شما کمک شایانی خواهد کرد.
4.مشخص کردن مرزها و الویت بندی نیازها
ما اغلب حدودی را برای آزادی های کودک تعیین می کنیم تا او را در برابر آسیبها و خطرات حفظ کنیم. اما مهم است که کودک شما الویت ها و دلیل وجود این محدودیت ها را بداند. برای مثال، اگر او را از یک ساختمان نیمه کاره دور میکنید، باید بداند چرا.
اگر محدودیت ها و قوانین را تنها به دستور دادن محدود کنید؛ اعضای خانواده از سر کنجکاوی دچار وارد لجبازی با شما خواهند شد. در نتیجه پشت هر قانون یا محدودیتی که وضع میگردد، باید دلیل منظقی و توضیحی وجود داشته باشد.
5. روابط درون و برون خانوادگی
تاثیر روابط را جدی بگیرید. جدای اینکه اعضای خانواده باید با هم روابط خوبی داشته باشند؛ هر یک از آنها باید روابط و دوستیهایی خارج از دایرهی افراد خانواده و با اشخاصی که خط فکری همسو با خودشان دارند، داشته باشند.
روابط کودکان اغلب تا سنین اولیهی زندگی به خانواده و افراد آن محدود است. اما مهم است که شما در همین سنین اولیه به فرزندتان آغاز کننده بودن را آموزش دهید تا بتواند در آینده دایرهی ارتباطات خود را گسترش دهد. زیرا گسترده بودن دایرهی ارتباطی افراد به آنها در سپری کردن روزهای شاد و سخت کمک کرده و از آنها افراد شادتری میسازد.
6. گذراندن زمانهای با کیفیت با خانواده
سپری کردن زمانهای خانوادگی باکیفیت به شدت مهم است. لازم است که همهی افراد خانواده به شکل مرتب زمانی را با هم سپری کنند. این زمان می تواند یک شام خانوادگی یا بازی کردن با هم باشد. در نتیجه بهتر است سعی کنید تا چندبار در هفته ساعات سرگرم کنندهای را با هم سپری کنید. همچنین بهتر است فرزندتان را در تصمیمات و کارهای خانه مشارکت دهید. حتی اگر اعتراض کند هم اینکار به افزایش احساس تعلق او به خانواده و افزایش صمیمیت خانواده کمک خواهد کرد.
7. تصمیمات اشتراکی
درست است که هر فردی نیاز به گرفتن تصمیمات مستقلانه هم دارد؛ اما برخی از تصمیمات خانوادگی باید با مشورت تمام اعضای خانه گرفته شوند. در نتیجه لازم است تا تناسبی بین هم فکری برای اتخاذ تصمیمات و عدم تجاوز به حریم خصوصی اعضای خانواده ایجاد کنید و در نهایت برخی از تصمیمات را با مشورت هم اتخاذ کنید تا صمیمیت در خانواده افزایش یابد و افراد خانواده از بودن در یک خانوادهی شاد بهره ببرند.
8. صمیمیت در خانه
برای یک خانواده مهم است که در روزهای سخت و روزهای آسان تمام اعضا همیار و همدل یکدیگر باشند. اگر یک مشکل بزرگ در خانواده رخ دهد، یا یکی از اعضای خانواده مشکلی داشته باشد، همدل بودن واقعا میتواند کمک کننده باشد. خصوصا اگر مشکلی برای فرزندتان رخ دهد؛ فرزند شما در این زمان به کمک شما نیاز خواهند داشت و مهم است که بدون سرزنش و قضاوت کنار او باشید و با او ارتباط برقرار کنید. او به اطمینان و توضیح نیاز دارد و بسته به سنش واکنش متفاوتی نشان می دهد. شما به عنوان یک والد بالغ میتوانید با صبر و حوصله، به حل مشکلات کمک کنید و فضای صمیمانهای را برای افراد خانواده ایجاد کنید.
9. انعطاف پذیری
درست است که قوانین و برنامهریزیها برای زندگی خانوادگی لازم هستند؛ اما لازم است که بر اساس الویتهای خود و برای رفاه اعضای خانوادهیتان گاهی برنامههای خود را کنار بگذارید. یک خانواده شاد در بستر اطمینان و منعطف بودن اعضا رشد میکند. و این اطمینان با دانش از اینکه اعضای خانواده به خصوص والدین، در زمانهای نیاز کارهای خود را کنار گذاشته و در کنار بقیهی اعضا حاضر خواهند شد، تقویت میگردد. برای خانوادههای پرمشغله، برنامهریزی چند ساعته برای داشتن یک بعد از ظهر شاد مفید باشد.
10. زمانی فقط برای همسر
وقتی بچهدار شدید پیدا کردن وقت برای تنها بودن با شریک زندگیتان دشوار است، اما لازم است که با یکدیگر وقت بگذارید. از این گذشته، کودکان روابط عاطفی را از والدین خود یاد میگیرند. پس باید اطمینان حاصل کنید که به طور پی در پی با همسرتان در مورد مسائل روزمره صحبت میکنید و همچنین زمانی را با وی صرف اجرای برنامههای مورد علاقهی خود کنید. سعی کنید زمانی را خالی کنید که بتوانید با همسرتان بگذرانید، این زمان را میتوانید بیرون از خانه برای غذا یا حتی در خانه با استراحت کردن جلوی تلویزیون بگذرانید.
حرف آخر
همانطور که در مقاله اشاره شد، شاد بودن یک خانواده به شاد بودن تک تک اعضای آن بستگی دارد و درنتیجه اگر شما به عنوان والد تصمیم دارید تا یک خانواده شاد داشته باشید؛ بهتر است برای شاد کردن خودتان، همسرتان و فرزندانتان تلاش کنید. این شاد بودن با رضایتمندی و احساس صمیمیت عجین خواهد بود. در آخر لطفا اگر برای داشتن خانواده شاد راهکارهای دیگری را به کار بردهاید؛ برایمان بنویسید تا دیگران هم استفاده کنند.
بدون دیدگاه