راهکار جدا خوابیدن کودک
زمانی که والدین، صاحب فرزند می‌شوند؛ اغلب برای او یک اتاق یا جای مجزا در نظر می‌گیرند تا آنجا بخوابد. اما به دلیل اینکه کودک در سنین بسیار کم نیاز به مراقبت و توجه بیشتری دارد، ممکن است نیاز شود که کنار شما بخوابد. این اتفاق باعث بروز معضلی به نام عدم جدا خوابیدن کودک می‌شود.
اینکه در سنین نوزادی او را برای تعویض پوشک، جلوگیری از ترس یا مسائلی از این دست در کنار خود بخوابانید، خوب است اما نباید اجازه دهید که به عادت تبدیل شود. بعد از اینکه کمی سن کودک بیشتر شود دیگر باید بداند که محل خواب او جدای محل خواب والدین است.
بسیاری از والدین با این موضوع مشکل دارند و نمی‌توانند عادت کنار والدین خوابیدن کودک خود را کنار بگذارند. در این مطلب نورولند بنا داریم تا به شما نکاتی بگوییم که با استفاده از آن به کودک خود کمک کنید جدا بخوابد. همچنین توصیه می‌کنیم برای اینکه والد آگاهی باشید و راهکارهای تربیتی صحیحی در همه‌ی زمینه‌ها استفاده کنید به اینستاگرام نورولند مراجعه کنید.
جوانب مثبت و منفی جدا خوابیدن کودک را درنظر بگیرید
تصمیم‌گیری در مورد این که آیا بهتر است کودک خود را به یک اتاق مجزا منتقل کنید یا نه، می‌تواند چالش برانگیز باشد. و شاید جالب باشد بدانید که در این مورد هیچ نظر تخصصی قطعی وجود ندارد.
بعضی از کارشناسان معتقدند که مادرانی که جدا از فرزند خود میخوابند، در طول شب استراحت بهتر و کاملتری خواهند داشت. به عنوان مثال یک مطالعه که در مجله روانشناسی رشد در سال ۲۰۱۶ منتشر شد، نشان داد که مادرانی که فرزندان خود را تا ۶ ماه به اتاق‌های جداگانه منتقل کرده‌اند، استراحت کاملتری دارند نسبت به آن‌هایی که این کار را نکرده‌اند.
همچنین یک مطالعه ۲۰۱۷ که در اسرائیل انجام شد و درآن الگوهای خواب خانواده‌ها را به مدت ۳ تا ۱۸ ماه دنبال کردند و دریافتند مادرانی که به طور معمول در یک اتاق یا تخت‌خواب با فرزندانشان زندگی می‌کنند، به درستی نمی‌توانند در طول شب بخوابند و در طول روز نیز استرس و اضطراب بیشتری را همراه خود دارند.
اما تفسیر این یافته‌ها دشوار است چرا که هیچ مطالعه‌ای نمی‌تواند به طور قاطع بگوید که آیا انتقال کودک به اتاق جداگانه علت مستقیم خواب بهبود یافته بوده‌است یا خیر. در ضمن این امکان وجود دارد که برخی عوامل دیگر در زندگی خانواده منجر به الگوهای خواب مادران شوند.
البته اگر به صورت کلی به این موضوع نگاه کنیم، جدا خوابیدن کودک مزایای بیشتری دارد. او می‌تواند در این فضا خیلی از مهارت‌ها را یاد بگیرد و با حریم خصوصی و شخصی هم آشنایی پیدا کند.
چه زمانی باید جدا خوابیدن کودک را شروع کنیم؟
والدین باید زمانی را برای این کار درنظر بگیرند و اگر کودکتان عادت کرده، کم کم و با راه‌هایی مثل تشویق او را به سمت جای خواب خودش هدایت کنید. کودک در 3، 4 سالگی دیگر نباید وابسته به پدر و مادر باشد و باید توانایی تنها خوابیدن را داشته باشد.
انجمن پزشکان اطفال آمریکا گفته است که والدین باید تا زمانی که فرزندانشان حداقل ۶ ماه سن دارد، پیشش بخوابند تا خطر سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و انواع دیگر مرگ ناگهانی نوزاد، مانند خفگی را کاهش دهند.
متخصصان کودک عقیده دارند که بهترین زمان برای جدا خوابیدن کودک یک تصمیم شخصی است که باید والدین با درنظر گرفتن شرایط ایمنی کودک آن را بگیرند. فقط کافیست که با کمی دید بازتر به این موضوع نگاه کنید تا قادر به تشخیص زمان درست برای جدا کردن جای خواب بچه‌ها باشید.
البته والدین می‌توانند با پزشک اطفال خود هم مشورت کنند. جدا کردن رختخواب بچه‌ها به ویژه برای کودکانی که زود هنگام رشد کردند، یا این فرآیند در آن‌ها به تاخیر افتاده یا بیماری مزمن دارند، مهم است؛ زیرا ممکن است نیاز به نظارت بیشتر در شب داشته باشند. پزشکان اطفال پیشنهاد می‌کنند که در مواردی که بیماری پیش می‌آید، مثلا کودک سرما می‌خورد، اصرار به جدا خوابیدن او نکنید و اجازه دهید که در کنار شما بخوابد یا شما به اتاق او بروید. این کار باعث می‌شود که احساس امنیت بهتری داشته باشد.
برنامه روتین خواب در نظر بگیرید
هنگامی که تصمیم گرفتید که به طور جداگانه بخوابید، از این نکات استفاده کنید تا این حرکت را تا جایی که ممکن است یکپارچه کنید.
یک روتین خواب زمانی قابل‌پیش‌بینی ایجاد کنید. دکتر میندل پزشک متخصص اطفال گفت اگر شما تا به حال این کار را انجام ندادید، با برنامه خواب خود سازگار بمانید و ساختاری برای خوابیدن کودک خود فراهم کنید. او گفت: “داشتن چنین ساختاری، تغییر اتاق را آسان‌تر می‌کند، زیرا” اکنون تنها مساله تغییر مکان است نه تغییر همه چیز.”
کودک خود را با اتاق‌خواب ببرید. بسیاری از کودکان ممکن است زمان کمی را در اتاق‌های جدید خود بگذرانند. گذراندن وقت در اتاق کودک برای آشنایی با فضای جدید کمک می‌کند که او حس بهتری به اتاق خود داشته باشد. مثلا با او در اتاق خودش بازی کنید یا اگر بعد از ظهر خواب‌آلود شد، به او بگویید برود و در اتاق خودش بخوابد. داشتن روتین خواب بعد از چند روز خودش را نشان خواهد داد.
تنظیم شرایط خواب
حالت خواب را تنظیم کنید. اتاق را به دمای مناسب بین ۶۸ و ۷۲ درجه فارنهایت تنظیم کنید. اگر محله شما پر سر و صدا باشد، یک دستگاه نویز سفید یا اپلیکیشن‌های تولید نویز سفید به شما کمک کند که صداهای خارج از خانه را خنثی کنید. اما درباره احتمال اثرات جانبی منفی با پزشک اطفال خود مشورت کنید. یک مطالعه که در سال ۲۰۱۴ منتشر شد نشان داد که نویز سفید در بلند مدت برای مدت‌زمان طولانی ممکن است برای شنوایی کودک خطرناک باشد.
اتاق را تاریک کنید. به عنوان مثال با کشیدن پرده‌ها. روشن کردن یک چراغ خواب می‌تواند کافی باشد. حیوانات خانگی را هم از اتاق بیرون بیاورید. حیوانات ممکن است با ایجاد سر و صدا و یا تلاش برای بازی، خواب کودک شما را مختل کنند، و اگر آن‌ها وارد گهواره شوند، ممکن است خطرناک باشند.
از همان گهواره در اتاق جدید استفاده کنید. دکتر فلدمن وینتر گفت: ” زمانی که کودک خود را آزاد کنید، همه چیز یکباره تغییر نخواهد کرد.” اگر کودک شما در یک گهواره قابل‌حمل در اتاق شما خوابیده‌است، برای جدا كردن جاي خواب كودك او را به اتاق جدید ببرید و در ابتدا او را در آنجا بخوابید. شما ممکن است این کار را برای چند روز به چند ماه انجام دهید، بسته به این که کودک چقدر به راحتی خود را تغییر می‌دهد تا تغییر کند. یا اگر در اتاق شما برای گهواره جدید وجود داشته باشد، کودک شما چند روز قبل از اسباب‌کشی به اتاق‌خواب جدید در آنجا بخوابد.
اگر کودک، خود را تطبیق نمی‌دهد، استراتژی‌های زیر را امتحان کنید.
دکتر فلدمن وینتر گفت که برخی از کودکان فورا در اتاق جدید در خواب خواهند بود. اما اگر آن‌ها دچار مشکل شوند، چند رویکرد تدریجی را امتحان کنید.
آن‌ها را نگهداری کنید. دکتر Kansagra گفت: برای چند شب با کودک خود در اتاق جدید بخوابید. همچنین می‌توانید یک تکنیک به نام “محو شدن حضور والدین” را امتحان کنید، که در چند شب اول، شما کنار تخت‌خواب می‌نشینید، در حالی که کودک شما به خواب می‌رود؛ سپس برای چند شب بعدی، شما بین تخت‌خواب و در، سپس کنار در، و سپس بیرون در بنشینید.
خود و کودک را به زور وادار جدا كردن جاي خواب كودك نکنید. اگر کودک شما در نیمه‌شب بیدار می‌شود و نمی‌تواند تنها بخوابد، استراحت کنید و او را به اتاق خود بیاورید تا بخوابد، مثلا در یک گهواره قابل‌حمل بگویید: ” در ساعت ۲ صبح، همه باید دوباره بخوابند.” امید این است که زمانی که آن‌ها یاد بگیرند که به طور مستقل در زمان درست به خواب بروند. در این صورت آن‌ها قادر خواهند بود بیداری شبانه خود را نیز تحمل کنند.
پس از یک هفته پیشرفت را ارزیابی کنید.
دکتر فلدمن وینتر گفت اگر کودک شما هنوز گریه می‌کند و خواب خواهر و برادر را خراب می‌کند، ممکن است منطقی به نظر برسد که به اشتراک اتاق باز گردد. پس از یک یا دو ماه دوباره امتحان کنید
چه زمانی باید نگران باشیم؟
توصیه‌های بالا برای جدا كردن جاي خواب كودك سالم است، نه برای کودکانی که شرایط سلامتی خاصی دارند، مانند زایمان زودرس، یا با یک بیماری مزمن یا تاخیر شناختی!
اگر کودک شما با صدای بلند خرناس می‌کشد، با پزشک اطفال خود مشورت کنید. اگر به نظر بسیار دشوار می‌رسد که کودک خود را به خواب ببرید و او بیش از یک ساعت نمی‌تواند بخوابد؛ ممکن است دچار مشکل پزشکی مانند عفونت و یا مشکلات هاضمه شده باشد. پس در این موارد باید هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید و این موضوع را با او در میان بگذارید.
کلام آخر
در انتها تصمیم با شماست که چه زمانی را برای جدا خوابیدن کودک خود در نظر بگیرید، اما جدا كردن جاي خواب كودك در سنین بسیار کم باعث می‌شود که او مستقل باشد و حریم شخصی را هم برای خود و هم برای پدر و مادرش بهتر حفظ کند. در این مطلب سعی کردیم تا موضوع جدا خوابیدن کودک را برای شما باز کنیم و راهکارهایی برای آن ارائه دهیم. امیدواریم که این مطلب مورد توجه شما قرار گرفته باشد و خوشحال می‌شویم اگر نظرات و تجربیات خود را با ما به در میان بگذارید.
