مثبت‌ترین انواع تنبیه کودک
به عنوان پدر یا مادر، یکی از وظایف شما آموزش دادن به کودک است. این شغلی است که زمان و شکیبایی بسیاری را می‌طلبد. تعدادی از پدر و مادرها در طول این مسیر باید به غیر از آموزش کودک خود را از انجام کاری باز دارند. این اتفاق باعث می‌شود تا انواع تنبیه کودک توسط والدین رخ دهد.
در مقاله پیشین نورولند به بررسی روش‌های تشویق و تنبیه کودک پرداختیم. اگر به درستی با روش‌های تنبیه کودکان آشنا نباشید، این تنبیه‌ها می‌توانند اثرات منفی فوق‌العاده مخربی را برای کودک شما به همراه داشته باشند. در این مقاله از نورولند تصمیم گرفتیم تا بهترین انواع تنبیه کودک را معرفی کنیم و هرکدام را برای شما شرح دهیم. پس اگر فکر می‌کنید که تنبیه فقط با زدن کودک اتفاق می‌افتد یا کار اشتباهی است؛ حتما این مقاله را دنبال کنید!
معرفی 9 مدل از بهترین انواع تنبیه کودک
آکادمی پزشکی اطفال آمریکا استراتژی‌های مثبتی را برای انواع تنبیه کودکان توسط توصیه می‌کند که به طور موثر به کودکان آموزش می‌دهند تا رفتار خود را مدیریت و خود را از آسیب حفظ کنند در حالی که رشد سالم را ترویج می‌کنند. این موارد عبارتند از:
1. نشان دهید و بگویید.
کودکان را با استفاده از کلمات و کارهایی که به آن‌ها آموزش می‌دهید از اشتباه کردن دور کنید. ایجاد تغییرات رفتاری در کودکان نیازمند زمان است. پس با صبر و حوصله و آرامش رفتار درست را به آن‌ها بیاموزید تا یاد بگیرد و بعد از رفتار درست را تکرار کند.
2. محدودیت‌ها را تنظیم کنید.
قوانین مشخص و سازگار با فرزندانتان را دنبال کنید. دقت کنید که این قوانین را در شرایط سنی مناسب توضیح دهید که آن‌ها بتوانند درک کنند.
3. عواقبی را برای آن‌ها تعیین کنید.
اگر آن‌ها درست رفتار نکردند، به آرامی و به طور جدی عواقب آن را توضیح دهید. به عنوان مثال به او بگویید که اگر اسباب‌بازی‌های خود را مرتب نکند، در ادامه روز حق استفاده از آن‌ها را ندارد. خود را برای انجام چنین کاری آماده کنید تا با اصرار چند دقیقه‌ای کودک که احتمالا با گریه هم همراه است، از موضع خود دست نکشید. اما به خاطر داشته باشید، هرگز چیزی را که فرزندتان واقعا به آن نیاز دارد از دست ندهید، مثلا نگویید که اگر فلان کار را انجام ندهی، از ناهار خبری نیست.
4. به آن‌ها گوش بدهید
گوش دادن مهم است. بگذارید کودک داستان را قبل از کمک به حل مشکل به پایان برساند. زمان‌هایی که سو رفتار یک الگو دارد مشاهده کنید، مثل این که کودک شما احساس حسادت می‌کند. با فرزندتان در مورد این موضوع صحبت کنید و فقط راجع به عواقب حرف نزنید.
5. توجه خود را به آن‌ها معطوف کنید
قدرتمندترین ابزار برای نظم موثر و روشی عالی برای تنبیه کودکان توسط والدین، توجه به تقویت رفتارهای خوب و دلسرد کردن دیگران است. به خاطر داشته باشید که همه بچه‌ها می‌خواهند توجه پدر و مادرشان را جلب کنند.
6. با پاداش دهی کودک کار خوب را تحسین کنید
کودکان باید بدانند که چه زمانی کار بدی انجام می‌دهند و چه زمانی که کار خوبی انجام می‌دهند. به رفتارها خوب توجه کنید و در انتها اگر کار مفیدی بود، با پاداش دهی کودک موفقیت و تلاش خوب را تحسین کنید. این کار باعث می‌شود تا کودک قدرت تشخیص خوب و بد خود را تقویت کند.
7. بی‌توجهی به رفتار بد
یکی از راه‌های موثر در تنبیه کودکان توسط والدین تا زمانی که کودک شما کاری خطرناک انجام نمی‌دهد و توجه زیادی را به رفتار خوب جلب می‌کند، چشم‌پوشی از رفتار بد می‌تواند یک روش موثر برای متوقف‌کردن آن باشد. بی‌توجهی به رفتار بد می‌تواند پیامدهای طبیعی رفتار آن‌ها را نیز به کودکان آموزش دهد. به طور مثال اگر کودک شما بیسکوییت را به عمد رها کند، او به زودی هیچ بیسکوییت دیگر برای خوردن نخواهد داشت. همین امر باعث می‌شود تا بهتر با این مفهوم آشنا شود.
8. برای دردسر آماده باشید
برای موقعیت‌هایی که فرزندتان ممکن است در رفتار کردن با او مشکل داشته باشد، برنامه‌ریزی کنید. آن‌ها را برای فعالیت‌های آتی آماده کنید و اینکه چطور می‌خواهید آن‌ها رفتار کنند. وگرنه در هنگام تنبیه او، ممکن است اتفاقات ناخوشایندی رخ دهد.
9. از کلمات خشن و تنبیه فیزیکی استفاده نکنید.
تحقیقات نشان می‌دهند که کتک زدن، سیلی زدن و دیگر اشکال تنبیه بدنی برای اصلاح رفتار کودک، مناسب نیستند و می‌توانند اثرات منفی زیادی را روی آن‌ها بگذارند. به عنوان مثال کودکانی که توسط والدین خود مورد تنبیه فیزیکی قرار می‌گیرند، در بزرگسالی معمولا اثرات روانی زیادی را با خود حمل می‌کنند. بجای این کار از روش‌هایی مانند پاداش دهی کودک استفاده کنید.
پیشنهاد می‌کنیم برای اینکه در همه‌ی زمینه‌ها والد آگاهی باشید و شیوه‌ی درست را در هر شرایطی پیش بگیرید حتما به اینستاگرام نورولند سری بزنید و از راهکاری مفید آن کمک بگیرید.
روش تنبیه نادرست کودکان چه تاثیراتی دارد؟
تنبیه کودکان توسط والدین به شکل فیزیکی یک چرخه ناسالم است. آکادمی پزشکی اطفال آمریکا توصیه می‌کند که والدین و مراقبان نباید کودکان را کتک بزنند یا حتی از کلمات خشن استفاده کنند.
تنبیه بدنی ریسک آسیب به ویژه در کودکان زیر ۱۸ ماه را افزایش می‌دهد و ممکن است علائم قابل‌اندازه‌گیری بر روی مغز و بدن باقی بگذارد. کودکانی که مبتلا به استرس هستند، سطوح بالاتری از هورمون‌ها را نشان می‌دهند که به استرس مهلک بسته هستند. تنبیه فیزیکی نیز ممکن است بر رشد مغز تاثیر بگذارد.
استفاده از کلمات نامناسب و فریاد کشیدن برای تنبیه کودکان توسط والدین، می‌تواند منجر به سو رفتار و مشکلات سلامتی بیشتر در کودکان شود. این اتفاق حتی در والدینی که با کودکان خود خیلی صمیمی هستند و رابطه خوبی با هم دارند هم ممکن است اتفاق بیفتد. تحقیقات نشان می‌دهند که تنبیه کلامی به این شکل، ممکن است منجر به مشکلات رفتاری و علائم افسردگی در سنین نوجوانی شود.
چند توصیه برای انواع تنبیه صحیح کودکان توسط والدین در هر رده سنی
نوزادان
- کودکان با نگاه کردن به آنچه انجام می‌دهید یاد می‌گیرند، بنابراین رفتاری که انتظار دارید، کودک شما انجام دهد یا انجام ندهد را ابتدا درون خود جستجو کنید و اصلاح آن را از خودتان شروع کنید.
- از زبان خوش و نرم برای هدایت خردسالتان استفاده کنید. به عنوان مثال، به جای اینکه به کودک خود بگویید «چرا اینجا نشستی؟»، بگویید «اگر آن طرف بنشینی بهتر است».
- کلمه “نه” را برای مهم‌ترین مسائل، مانند ایمنی، استفاده کنید. این کلمه بار منفی دارد و بهتر است در شرایطی استفاده شود که واقعا نیاز است.
- جایگزینی یک شی خطرناک با اسباب بازی یا فردی که برای بازی کردن مناسب باشد، در این دوره یک استراتژی خوب و جایگزینی مناسب برای تنبیه کودک است.
- همه بچه‌ها از جمله نوزادان نیاز به نظم و انضباط دارند، پس با شریک زندگی خود و سایر اعضای خانواده صحبت کنید تا قوانین پایه‌ای را که همه از آن‌ها پیروی می‌کنند، برای نوزاد تنظیم کنید.
خردسالان
- کودک شما شروع می‌کند به تشخیص اینکه چه چیزی مجاز است و چه چیزی نیست. ممکن است برخی قوانین را امتحان کند تا ببیند شما چگونه واکنش نشان می‌دهید. به رفتارهای تحسین آمیزی که دوست دارید توجه کنید و آن دسته از کارهایی که درست نیستند را با نادیده گرفتن و بی‌توجهی خود نشان دهید.
- به کودک نوپای خود آموزش دهید تا کتک نزند، گاز نگیرد یا رفتارهای خشن دیگری را مورد استفاده قرار ندهد. این موضوع را کودک با مشاهده رفتار شما و همسرتان یاد خواهد گرفت. پس به هیچ عنوان این رفتارها را با همسر خود نکنید تا کودک شما هم یاد نگیرد.
- در اعمال محدودیت ثابت‌قدم باشید. در صورت نیاز، زمان کوتاهی آن را امتحان کنید.
- اختلافات بین خواهر و برادر را تایید کنید اما از حق دادن به یک طرف خودداری کنید. برای مثال، اگر بحث در مورد یک اسباب‌بازی رخ دهد، اسباب‌بازی می‌تواند کنار گذاشته شود.
دوران قبل از مدرسه
- کودکان قبل از سن مدرسه هنوز در تلاش هستند تا درک کنند که چگونه و چرا کاری را انجام می‌دهند و اعمال آن‌ها چه تاثیری دارد. همانطور که آن‌ها رفتار مناسب را می‌آموزند، از آن‌ها انتظار می‌رود که همچنان به آزمایش محدودیت‌های پدر و مادر و خواهر و برادر خود ادامه دهند.
- به کودک خود اجازه دهید در میان جایگزین‌های قابل‌قبول، تغییر مسیر و تنظیم محدودیت‌های منطقی، تصمیم‌گیری کند.
- به کودک خود بیاموزید که با دیگران چگونه باید رفتار کند.
- توضیح دهید که گاهی اوقات ممکن است احساس خشم داشته باشید. اما در هنگام عصبانیت به کسی آسیب نرسانید و یا چیزی را نشکنید. به آن‌ها یاد دهید چگونه با احساسات عصبی به روش‌های درست مقابله کنند، مثلا صحبت کردن به جای دعوا و عصبانیت و داد و فریاد.
- برای حل اختلافات، اجازه دهید تا کمی زمان بگذرد یا عاملی که باعث ایجاد اختلاف شده است را حذف کنید.
کودکان در سنین مدرسه
- کودک شما کم‌کم می‌تواند درست و غلط را احساس کند. در مورد انتخاب‌هایی که در وضعیت‌های دشوار دارند صحبت کنید، گزینه‌های خوب و بد چه هستند، و چه چیزی ممکن است بسته به نحوه تصمیم‌گیری آن‌ها اتفاق بیفتد.
- در مورد انتظارات خانواده و عواقب منطقی برای عدم پیروی از قوانین خانوادگی صحبت کنید.
- هنگامی که رفتار خوب را دنبال می‌کنند، امتیازات و اختیارات بیشتری به کودکان بدهید.
- به آموزش صبر، نگرانی و احترام به دیگران ادامه دهید.
- اجازه ندهید کسی از تنبیه بدنی برای کودک شما استفاده کند. منظور از کسی در جمله‌ی قبل، خودتان به عنوان پدر و مادر و دیگر کسانی که در تربیت کودک شما نقش دارند؛ مثل معلم و مدرسه.
کلام پایانی
تعدادی از پدر و مادرها احساس می‌کنند که نباید کودک را در مقابل هیچ یک از انواع تنبیه قرار داد و هیچگونه قانونی را برای کودک خود در نظر نمی‌گیرند. از طرفی تعدادی دیگر از پدر و مادرها قوانین بسیار زیادی دارند و تنبیه‌های فراوانی را برای کودک خود درنظر می‌گیرند. هر دو تفکر، تفکر اشتباهی است. شما به عنوان پدر و مادر، وظیفه دارید که کودکتان را درست پرورش دهید و برای تربیت درست آن نیاز به یک سری قوانین و چهارچوب است. زمانی که کودک کاری برخلاف این چهارچوب انجام داد یا به صورت کلی کار اشتباهی کرد، باید به شیوه‌ای که در این مطلب شد تنبیه شود تا کار درست را یاد بگیرد.
امیدواریم که از این مطلب استفاده کرده باشید. اگر تجربه‌ای در مورد تنبیه کودک خود دارید، حتما با ما به اشتراک بگذارید.
