عصبانیت کودک و 7 روش عالی برای کنترل آن

شاید فکر کتید که فهم علت عصبانیت کودک و راه های کنترل ان دشوار است. به نظر می‌رسد برخی از کودکان علی رغم جثه کوچک، خشم بی پایانی را در درون خود دفن کرده‌اند. آن‌ها به راحتی ناامید می‌شوند و داد می‌زنند. حتی ممکن است پرخاشگر شوند. اما نکته‌ی جالب اینجاست که آن‌ها معمولاً در اثر وقایع به ظاهر جزئی منفجر می‌شوند.

اگر کودکی را تربیت می‌کنید که طغیان‌های عصبانیت او به مشکلی جدی تبدیل شده است، مهم است که مهارت‌های لازم برای کنار آمدن با احساسات را به روشی سالم به او بیاموزید. در این مقاله نورولند به 7 علت عصبانیت کودکان و روش‌هایی برای کمک به کنترل خشم آن‌ها ارائه کرده‌‌ایم.

علت عصبانیت کودکان چیست و چگونه می‌توان آن را کنترل کرد؟

1. در مورد انواع احساسات به کودک آموزش دهید

بچه‌ها وقتی احساسات خود را درک نکنند یا قادر به بیان آن‌ها نباشند، بیشتر عصبانی می‌شوند. کودکی که نمی‌تواند بگوید “من عصبانی هستم”  ممکن است با ضربه زدن به شما نشان دهد که عصبانی است. یا کودکی که قادر به توضیح شرایط خود نیست ممکن است برای جلب توجه شما رفتار نادرستی داشته باشد.

به کودک خود کمک کنید تا احساسات خود را شناسایی و برچسب گذاری کند. شروع به آموزش واژه‌های اساسی در مورد انواع احساس مانند ناراحتی، شادی و ترس به کودک خود کنید. با گفتن جمله‌هایی به کودک خود احساسات او را برچسب بزنید. مثلا بگویید “به نظر می‌رسد در حال حاضر واقعاً احساس عصبانیت می‌کنی”. با گذشت زمان، آن‌ها یاد می‌گیرند که احساسات خود را بشناسند.

2. دماسنج احساسات؛ یک روش

دماسنج احساسات ابزاری است که به بچه‌ها کمک می‌کند علائم هشدار دهنده افزایش عصبانیت خود را تشخیص دهند. یک دماسنج بزرگ روی یک کاغذ بکشید. از پایین با 0 شروع کنید و اعداد را تا 10 به سمت بالا بنویسید. توضیح دهید که صفر به معنای “اصلا عصبانی نبودن” است. 5 به معنای “میزان متوسطی از ​​خشم” و 10 به معنای “بیشترین میزان عصبانیت است.” در مورد آنچه برای بدن کودک شما اتفاق می‌افتد در هر شماره از دماسنج فرضی احساسات صحبت کنید. کودک شما ممکن است بگوید وقتی در سطح 0 قرار دارد لبخند می‌زند اما وقتی به سطح 5 می رسد چهره‌ای عصبانی دارد و تا زمانی که عصبانیت او به سطح 10 می‌رسد، ممکن است احساس کند مانند یک هیولای عصبانی است.

درباره آنچه هنگام عصبانیت در بدن کودک رخ می‌دهد با کودک صحبت کنید. آن‌ها ممکن است وقتی در سطح دو هستند چهره خود را سرخ و گرم حس کنند و وقتی در سطح هفت هستند دستان خود را مشت کنند.
هنگامی که بچه‌ها یاد می‌گیرند علائم هشدار دهنده خود را تشخیص دهند، به آنها کمک می‌شود قبل از اینکه عصبانیت آن‌ها در سطح 10 منفجر شود، نیاز به استراحت را درک کنند. دماسنج احساسات را با پرسیدن این سوال که “عصبانیت امروزت در چه سطحی است؟ ” در مکانی از خانه آویزان کنید که همیشه جلوی چشم کودک باشد.

3. برنامه‌ای برای کمک به آرام شدن کودک ایجاد کنید

به کودکان بیاموزید که وقتی احساس عصبانیت می‌کنند چه کار کنند. به جای اینکه وقتی عصبانی و ناامید شدند اسباب‌بازی خود را پرت کنند یا خواهر و برادر خود را بزنند؛ استراتژی‌های سالم‌تری که کمک کننده است را به آن‌ها بیاموزید.

مثلا کودکان را تشویق کنید که برای چند لحظه به اتاق خود بروند تا آرام شوند. آن‌ها را تشویق به رنگ آمیزی، خواندن کتاب یا انجام فعالیت‌های آرامبخش دیگری کنید تا آرام شوند و فعالیت خود را از سر بگیرند. حتی می‌توانید یک بسته‌ی آرامش ایجاد کنید. بسته‌ی آرامش می‌تواند شامل کتاب‌های رنگ آمیزی مورد علاقه کودک شما و چند مداد رنگی، یک کتاب جالب برای خواندن، برچسب، یک اسباب بازی مورد علاقه یا لوسیونی باشد که بوی خوبی دارد. وقتی عصبانی و ناآرام هستند، می‌توانید آن‌ها را تشویق کنید تا مسئولیت آرام شدن خود را به عهده بگیرند. پیشنهاد می‌کنیم برای آگاهی بیشتر در این مورد به اینستاگرام نورولند مراجعه کنید و از راهکارهای مفید و رایگان آن استفاده کنید.

4- تکنیک‌های خاص کنترل خشم را به کودک آموزش دهید

یکی از بهترین راه‌ها برای کمک به کودک خشمگین آموزش روش‌های خاص کنترل خشم است. به عنوان مثال نفس عمیق کشیدن می‌تواند ذهن و بدن کودک را هنگام ناراحتی آرام کند. پیاده روی سریع، شمارش تا 10 یا تکرار یک عبارت مفید نیز ممکن است کمک کننده باشد.

انواع مهارت‌های دیگر مانند مهارت‌های کنترل تکانه و انضباط شخصی را به کودک بیاموزید. کودکان عصبانی به مربی‌ای نیاز دارند تا در هنگام عصبانیت به آن‌ها در تمرین این مهارت‌ها کمک کند.

5. به کودک نشان دهید که رفتارهای عصبی او هیچ دستاورد مثبتی برایش نخواهد داشت

گاهی اوقات بچه‌ها رفتارهای پرخاشگرانه خود را به نمایش می‌گذارند زیرا این یک روش موثر برای تأمین نیازهایشان است. اگر كودك رفتار تندی از خود نشان دهد و والدينش برای ساكت نگه داشتن او مثلا يك اسباب بازي به او بدهند و به چیزی که کودک می‌خواهد تن ندهد؛ رفته رفته متوجه می‌شود که کار درستی انجام نداده است.

تسلیم فرزند خود نشوید. اگرچه ممکن است در کوتاه مدت، تسلیم خواسته‌های کودک شدن راهی آسان‌تر باشد. اما در طولانی مدت؛ تسلیم شدن فقط مشکلات رفتاری و پرخاشگری کودکتان را بدتر خواهد کرد.

6. در صورت لزوم، به کودک کمک کنید تا پیامدهای عصبانیت را مشاهده کند

نظم و انضباط مداوم به کودک کمک می‌کند تا یاد بگیرد پرخاشگری یا رفتار دور از احترام قابل قبول نیست. اگر فرزند شما این قوانین را زیر پا گذاشت، هر بار نتیجه را دنبال کنید. وقت استراحت یا سلب امتیازات می‌تواند استراتژی‌های انضباطی موثری باشد. اگر کودک شما وقتی عصبانی است چیزی را خراب کرد، به او کمک کنید تا آن را تعمیر کند. و یا برنامه ریزی کنید تا با پس‌انداز کردن پول، سعی کند به خرید دوباره‌ی چیزی که در عصبانیت شکسته است کمک کند.

7. کودک را از مشاهده‌ی محتوای خشن دور کنید

اگر کودک شما با رفتار پرخاشگرانه دست و پنجه نرم می‌کند، قرار گرفتن در معرض نمایش‌های تلویزیونی یا بازی‌های ویدیویی خشن مفید نخواهد بود. باید سعی کنید از مشاهده خشونت جلوگیری کنید و در عوض آن‌ها را در معرض کتاب و بازی‌های مفید قرار دهید و بر روی مهارت‌های حل تعارض تمرکز کنید. پس حتما به کنترل محتوای در دسترس کودک توجه داشته‌باشید. مطالب بیشتر درباره این موضوع را در مقاله محتوای مناسب کودک مطالعه کنید.

منبع: وبسایت verywellfamily